Χωρίς λόγο.Ά-λογο?

Catch a falling star
and put it in your pocket
never let it fade away...

 Πάει καιρός από την τελευταία φορά

που κατέβηκα στο Γκάζι...

απόψε είναι ευκαιρία, σκέφτηκε,

και αμέσως τα μάτια της έλαμψαν!

με γρήγορες κινήσεις φοράει ό,τι ρούχο βρήκε

πάνω στην καρέκλα-ντουλάπα

που κάθε κορίτσι που σέβεται τον εαυτό του

έχει στην καρδιά του δωματίου του..

ταιριάζουν δεν ταιριάζουν

τώρα δεν προλαβαίνει έτσι και αλλιώς

άλλωστε πότε ντύθηκε με τα "συμβατικά"

ταιριαστά χρώματα

όπως έλεγε πάντα με τουπέ..

Καταπράσινο μπλουζάκι

Rage against the machine

κατακόκκινο παντελόνι

και τα κλασσικά χιλιοσκισμένα μάυρα σταράκια της

που κλασσικά η μάνα της την έκραζε 

που δεν αγόραζε καινούργια

Α7 και Κάνιγγος

και από εκεί

τρεχάτε ποδαράκια μου!

δεν της αρέσουν τα τρένα και τα μετρό.

είναι λέει μουντά

και εδώ που τα λέμε..

δίκιο έχει

Κόσμος 

στην είσοδο του Τεχνόπολις

Πατείς με, πατώ σε!

Στην λούφα μπαίνει 

πώς τα καταφέρνει έτσι αυτό το κορίτσι κάθε φορά...

κανείς δεν ξέρει!

Κάθεται σε μια γωνία και παρακολουθεί άφωνη την συναυλία 

και τον κόσμο που χοροπηδά χειροκροτά και ουρλιάζει ασταμάτητα

σε κάθε νότα..

κάθεται εκεί να χαζεύει..

απλά

Πέρασε γρήγορα η ώρα..

σχεδόν όλη η ιστορία της ελληνικής ροκ

καλής και λίγο ξεχασμένης μουσικής

είχε περάσει μπροστά στα μάτια της

μέσα σε λίγες ώρες..

άδειαζε πια ο χώρος

και τα όργανα

τα ηχεία

στέκονταν πια μόνα τους πάνω στην σκηνή

περιμένοντας κάποιον να τα πάρει

για το καινούργιο τους ταξίδι.

αγνώστου προορισμού.

στο πάτωμα γόπες

κουτάκια απο μπύρες

μπουκαλάκια νερό

στάλες ιδρώτα

και σιωπή.

πήρε την τσάντα της και σηκώθηκε αργά

χώρις δεύτερη σκέψη κατευθύνθηκε προς το πάρκο

κάθησε κόντρα στον κορμό ενός δέντρου
άναψε τσιγάρο και χάζευε την θέα..
η κόκκινη καμινάδα του Τεχνόπολις
και δεξιά της η Ακρόπολις..
δυό τόσο διαφορετικά πράγματα
δίπλα δίπλα
σκάλωσε εκεί το βλέμμα της για ώρα
ώσπου ένα πεφταστέρι της τράβηξε την προσοχή
έκανε αμέσως ευχή.
δεν την θυμάται καν
δεν πίστευει πως οι ευχές σε πεφταστέρια βγαίνουν αληθινές
αλλά δεν την εμπόδισε να την κάνει..
το πεφταστέρι χάθηκε και εκείνη γύρισε ήρεμη
και περιέργως ανάλαφρη σπίτι..
άνοιξε τον υπολογιστή της και έγραψε την μέρα της
χωρίς λόγο
χωρίς κανένα λόγο
έτσι για το γαμώτο!
έτσι γιατί πολύ απλά
έκανε μια ευχή σε ένα πεφταστέρι! 

ocurren cosas extrañas a veces (?!)

Δυο αντίρροπες οθόνες

λέξεις δακτυλογραφούνται 

αργά

δειλά

συμβουλές δίνεις

συμβουλές παίρνεις

λίγα λεπτά

ώρες ολόκληρες

ακαθόριστο το χρονικό όριο

όσο παει βρε αδερφέ!

ανάμεσα στις οθόνες

χιλιόμετρα χωράνε

αλλά και χιλιοστά

δεν επικοινωνούν καθημερινά

όχι

μην το θεωρείς δεδομένο

όταν υπάρχει ανάγκη

παει και μήνας 

χωρίς κλικ

όμως υπάρχει και μήνας

ασταμάτητων κλικ

ακούς?

κλικ κλικ κλικ

τελικά χιλιόμετρα τις χώρισαν 

τις οθόνες

και τα μάτια

όμως και ο ένας και ο άλλος ξέρει 

που κοιτά και τι βλέπει

ακόμα και αν ειν' λίγο θολό το σκηνικό

είναι εκεί αυτός

είναι εκεί αυτή

όταν χρειαστεί

μιλάνε

βοηθάνε

άμορφη φιλία?

ίσως

μπορεί

θα δείξει βρε αδερφέ!