χασταγκ.μπλεσντ.

Μην με αφήνεις να ξεχνάω.
Δεν είναι καλή η λησμονιά.
Θύμιζέ μου ότι είμαι άνθρωπος και εγώ.
Θύμιζέ μου ότι, είσαι άνθρωπος και εσύ.
Σ'αγαπώ.
λέξη βαριά.
Μα την λέω.
Για σένα, ναι.
Γιατί αξίζει να το πω.
Μαζί μεγαλώσαμε.
Χέρια δεμένα μεταξύ τους
σε δρόμους γκρίζους.
Χοροί στην βροχή,
μπαλέτο και οικοδόμοι.
Κλάμματα σε πλατείες
και μοναξιές μέσα σε σύνολα.
Γέλια αλμυρά.
Ποτισμένα ρακή και ελιά.
Μαντινάδες το ξημέρωμα.
Μαγεία και ξωτικά.
Τι και αν σπας που και που;
Εγώ θα μαι εδώ.
με την κόλλα στο χέρι.
Λυρική δεν θα 'μαι.
Μην το περιμένεις αυτό.
Έτσι πάμε εμείς εξάλλου.
Κολλάω εγώ για να σπας εσύ.
Σπάω εγώ για να κολλάς εσύ.
Σε δουλειά να βρισκόμαστε βρε αδερφέ!
Μη φοβού κανέναν.
Και τίποτα.
Περίεργο πράγμα το μυαλό.
Να σαι βράχος και να νιώθεις φυλλαράκι.
Ασυναρτησίες λέω.
Γράφω.
Σκέφτομαι.
Και επαναλαμβάνω.
Σαγαπώ και μη φοβάσαι.
Μπόρα ήταν και πέρασε.
Και θα ρθει και άλλη.
Και πάλι θα περάσει.
ή μπορεί κιόλας να μην έρθει.
Μια απέραντη ανατολή να ναι η ζωή.
Δεν το ξέρω.
Το ελπίζω
Και αν δεν είναι.
Μη φοβού κανέναν
και τίποτα.
Μαζί θα μαστε πάλι.
Μαζί και σ αυτό.
Μαζί θα φτιάξουμε κι άλλες αναμνήσεις.
Να χουμε να λέμε και τίποτα βρε αδερφέ!
Εκεί κάπου στα ογδόντα.
Με γκρι μαλλί και αρθρίτιδα.