**

 Μέσα στη δυστοπία,

δυο αστέρια στέκονται να τρεμοσβήνουν,

να μας θυμίσουν 

-ή τουλάχιστον να προσπαθήσουν για δυο στιγμές-

την ομορφιά που κρύβουν οι ψυχές

σαν αγαπήσουν.

Μέσα στη δυστοπία,

που μάθαμε να ζούμε και να ανεχόμαστε,

να αφήνουμε το τώρα για μετά,

δυο αστέρια κοντοστάθηκαν και έλαμψαν,

μήπως και από το φως τους πάρουμε λίγη ζωή για φυλαχτό.

Να την διπλώσουμε σε δυο τσαλάκες

και να την χώσουμε στην τσέπη του τζιν,

που αύριο θα μπει για πλύσιμο.

Μα θα ΄χει προλάβει να ξεπλύνει τα πάντα

εκείνη τους η φράση στην ταράτσα.

Μέσα στη δυστοπία,

δυο αστέρια δώσαν λίγο φως,

σε χίλιες ψυχές που τα κοιτούσαν,

και ευγνωμονούσαν.