21.12.2008 10:30π.μ.

Λένε πως μια εικόνα είναι ίση με χίλιες λέξεις.
Ο,τι και να πώ,όσες λέξεις και αν χρησιμοποιήσω,
δεν νομίζω πως θα μπορούσα να περιγράψω έστω και στο ελάχιστο,
αυτά που εδώ και δυο βδομάδες έχω ζήσει.
Στα κεντρικά δελτία ειδήσεων
ο φόβος,
ο πανικός,
οι λεηλασίες,
η τρομοκρατία,
το μίσος 
και οι καταστροφές
είναι τα κυρίαρχα λόγια των εκφωνητών και των παρουσιαστών!
Η άσχημη και κατακριτέα συμπεριφορά μιας μειονότητας
που λάμβανε μέρος στις πορείες είναι αυτή που προβάλλεται.
Ποιός όμως κατέβηκε με εμάς στις πορείες να δει πως αντιμετωπίζουμε εμέις αυτά τα άτομα;
ΚΑΝΕΙΣ!
Η ομαδικότητα,
η αγανάκτηση,
η διαμαρτυρία,
το άγχος για το μέλλον που μας δίνουν οι μεγάλοι,
πτυχία που δεν έχουν καμία ουσία,
η ανεργία που μας περιμένει στην γωνία και καραδοκεί
είναι οι ανησυχίες μας!
Η δολοφονία του μικρού Αλέξη ήταν η σταγόνα που ξεχίλησε το ποτήρι της υπομονής μας!
Ο Αλέξης χάθηλε άδικα γιατί βρισκόταν τη λάθος στιγμή στο λάθος μέρος!
Η σφαίρα που δέχτηκε η τρυφερή του καρδιά, δεν χτύπησε μόνο τον ίδιο.
Χτύπησε την Ελλάδα,
τις ζωές μας,
τα αισθήματά μας,
τα όνειρά μας!
Φορτισμένοι με όλα αυτά ξεσπάμε!
Οι πορείες,
οι διαδηλώσεις,
οι καταλήψεις,
οι αποχές
είναι το πένθος μας.
Πολλοί προσπαθούν να σπηλώσουν τις δράσεις μας και την τιμή του συμμαθητή μας.
Μαζί πρέπει να τους δείξουμε πως δεν θα τα καταφέρουν!
Για την μνήμη αυτού του παιδιού
για τον Αλέξη..