Σου δίνει φτερά με την πρώτη που θα σε κοιτάξει
νιώθεις την ψυχή σου σαν κάτι να θέλει να σου πει
μα δεν μιλάει γλώσσα που να καταλαβαίνεις
ο ουρανός σκοτεινιάζει και μια λάμψη μοναχά
σαν ολόλευκος μανδύας τυλίγει το κορμί του
τα μάτια του θυμίζουν κάτι από αστέρια μακρινά
που άνθρωπος ποτέ δεν είδε
μα κάτι το γνώριμο εκπέμπουν..
βαθιά μέσα τους μπορείς να δεις ολάκερη την ζωή του
λάθη και πάθη δικά του ξεπροβάλλουν
και εσύ τον γνώρισες μονάχα δυο στιγμές πριν..
σαν αλλιώτικα να κυλάει εδώ ο χρόνος.
μαγικός παλμός που ρυθμικά σε βάζει στον ατέρμονο χορό του
μούδιασμα ηδονικό στα χέρια σου ευθύς νιώθεις
και δάκρυα,στάλες βροχής μπερδεύονται κάτω από το φεγγαροφως...
σε παραμύθι λες έχεις βρεθεί,
θα περάσει σε λίγο ο ίλιγγος αυτός
μα...δεν τελειώνει πότε
δεν κλείνει αυτός ο κύκλος
μόλις άνοιξε και εσύ θες να τελειώσει?
ίσως δεν αντέχεις το στροβίλισμα του το μεθυστικό...
πλησιάζει αυτός,μαζί και το φως που τον τυλίγει
και πια τίποτα δεν βλέπεις
αλλά ξέρεις πως κακό δεν θα συμβεί..
είσαι ασφαλής το νιώθεις
και ας μην ξέρεις και ίσως μη μάθεις και ποτέ τι θα συμβεί.
έχεις ακούσει και εκείνο το κλασσικό με τις πεταλούδες να ζωντανεύουν στο στομάχι
ποτέ σου δεν το πίστεψες μα να!
να που συμβαίνει τελικά και τούτο!
ακούς μια κραυγή εκκωφαντικά σιωπηλή
παράξενο θαρρείς πως είναι
μα δεν είναι.
τίποτα στον έρωτα δεν είναι.
όλα είναι όμορφα πια και εσύ το έμαθες μέσα σε δυο λεπτά
πως ο κόσμος είναι γεμάτος χαρές
τραγούδια λουλούδια...
πια δεν βλέπεις με τα μάτια σου
δεν ακούς με τα αυτιά σου
κοινά είναι.
και οι ψυχές σας ενώνονται αιώνια
δεμένες με εκείνο το υπέροχο σκοινί αστερόσκονης
που πάντα κουβάλαγες μαζί σου
και σ' άρεσε να παίζεις με την χρυσαφένια του όψη κάτω από τον ήλιο.
αιώνια δεμένοι.
αιώνια μαζί.
και ας ξέρεις πως ίσως κάποτε χαθείς απ την ζωή του
πως κάποτε χαθεί και εκείνος από την δική σου
οι ψυχές όμως...
αυτές δεν χάνονται.
δέθηκαν και για πάντα ο ένας θα κρατά βαθιά μέσα του σαν τον πολυτιμότερο θησαυρό
σαν το μυστικότερο φυλαχτό ένα κομμάτι του νου και της καρδιάς του άλλου
γιατί κάποτε βλέπατε μέσα απ τα ίδια μάτια..
όσες πίκρες και αν πέρασες
όσα δάκρυα και αν έκανες γι αυτόν
όσο πόνο και να ένιωσες...
όλα ξεχνιούνται με ένα φιλί..
με ένα βλέμμα...
γιατί ο έρωτας έχει γλυκόπικρη γεύση
γι αυτό μας αρέσει τόσο..
γιατί δεν υπάρχει άλλη σαν αυτή
πουθενά
