Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2018

χασταγκ.μπλεσντ.

Μην με αφήνεις να ξεχνάω.
Δεν είναι καλή η λησμονιά.
Θύμιζέ μου ότι είμαι άνθρωπος και εγώ.
Θύμιζέ μου ότι, είσαι άνθρωπος και εσύ.
Σ'αγαπώ.
λέξη βαριά.
Μα την λέω.
Για σένα, ναι.
Γιατί αξίζει να το πω.
Μαζί μεγαλώσαμε.
Χέρια δεμένα μεταξύ τους
σε δρόμους γκρίζους.
Χοροί στην βροχή,
μπαλέτο και οικοδόμοι.
Κλάμματα σε πλατείες
και μοναξιές μέσα σε σύνολα.
Γέλια αλμυρά.
Ποτισμένα ρακή και ελιά.
Μαντινάδες το ξημέρωμα.
Μαγεία και ξωτικά.
Τι και αν σπας που και που;
Εγώ θα μαι εδώ.
με την κόλλα στο χέρι.
Λυρική δεν θα 'μαι.
Μην το περιμένεις αυτό.
Έτσι πάμε εμείς εξάλλου.
Κολλάω εγώ για να σπας εσύ.
Σπάω εγώ για να κολλάς εσύ.
Σε δουλειά να βρισκόμαστε βρε αδερφέ!
Μη φοβού κανέναν.
Και τίποτα.
Περίεργο πράγμα το μυαλό.
Να σαι βράχος και να νιώθεις φυλλαράκι.
Ασυναρτησίες λέω.
Γράφω.
Σκέφτομαι.
Και επαναλαμβάνω.
Σαγαπώ και μη φοβάσαι.
Μπόρα ήταν και πέρασε.
Και θα ρθει και άλλη.
Και πάλι θα περάσει.
ή μπορεί κιόλας να μην έρθει.
Μια απέραντη ανατολή να ναι η ζωή.
Δεν το ξέρω.
Το ελπίζω
Και αν δεν είναι.
Μη φοβού κανέναν
και τίποτα.
Μαζί θα μαστε πάλι.
Μαζί και σ αυτό.
Μαζί θα φτιάξουμε κι άλλες αναμνήσεις.
Να χουμε να λέμε και τίποτα βρε αδερφέ!
Εκεί κάπου στα ογδόντα.
Με γκρι μαλλί και αρθρίτιδα.


Τρίτη 13 Φεβρουαρίου 2018

ΑδιΕξοδος

Κουβάρια σκέψεις και χαρτομάντιλα υγρά.
Συνονθύλευμα αισθήσεων και αναδρομών
στο απέραντο του είναι,
και το αντίθετο.
Γεμάτο ιδέες,
έτοιμος να εκραγεί ο εγκέφαλος.
Και το ρολόι να σου υπενθυμίζει πως σου τελειώνει ο χρόνος.
Καρφώνεις το βλέμμα στους δείκτες και λες
-Μια ώρα ακόμα
και τι θα προλάβω;
Σβησμένα μισά τσιγάρα σε τασάκι που μουρμουρά αβοήθητο.
Βάρος στο κεφάλι και πιάνεις τον εαυτό σου να κολλάει.
Μα τι ήθελα να γράψω και τι ξέχασα;
Στροβιλίζει ο αέρας φύλλα, κάπου στα αριστερά σου.

Κουβάρια σκέψης
και το δάχτυλο προσκολλημένο στο κουμπί.
Πρώτο γραμμα Α
και μετά κενό.
1 γραμμάριο διαμαντιού κοστίζει λέει εκατομμύρια
και σκέψου.

Χαμόγελα μαύρα και μάτια δίχως φως
Φόβος
Και αύριο πάλι
Πλάι πλάι με καφέ στο χέρι και χάχανα
Περίεργο πράγμα η ζωή
και ανεξήγητο
να χαίρεσαι που είσαι εδώ.
σήμερα
άσε το αύριο για μετά.

Σβησμένα τα φώτα σε σκοτεινό δωμάτιο.
Καρφώνεις το βλέμμα στο μαύρο κουτί στο βάθος.
Κινούμενα σχέδια.
Είπες  η ζωή πως είναι σουγιάδες σε βρώμικα αδιέξοδα
Εγώ σου λέω όχι
Η ζωή είναι βρώμικα αδιέξοδα σε πολύχρωμο φόντο

Για μια στιγμή λύγισα και με κοίταξα.
Κρύα δάχτυλα να ακουμπούν ένα πρόσωπο καυτό σαν τον ήλιο.
Αντιθέσεις.
Λευκό και Μαύρο
Μαύρο και Λευκό.
Και ανάμεσα τι;
Τίποτα;
Τα πάντα.
Απλά διάλεξε χρώμα.

Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2018

βακεισιονς φρομ λαιφ

Ίσιωσε την πλάτη και μην καμπουριάζεις!
Η καμπούρα δείχνει αυτολύπηση.
Μέσα κοιλιά-έξω στήθος.
Βάψου! Βάψου σαν να το εννοείς.
-Και τακούνια.-
 βάλε τακούνια!
Μπράβο!Πολύ καλή!
-Μαθαίνεις γρήγορα.
Και τώρα χαμογέλα!
Χαμογέλα σαν να το εννοείς.
Ωραία.    Θαυμάσια.
-Τρέχα!
Κουνήσου μωρή
-σήμερα έχουμε προσφορά-
πάρε!
μην το πλασάρεις έτσι λαικά..
Άχρηστη
Χαμογέλα είπα μωρή άχρηστη!
Χαμογέλα!
Έτσι μπράβο! Τώρα μάλιστα
Σχόλασες;
Καλά. Φύγε.
Αύριο όμως θα πουλήσεις τα διπλά αλλιώς...
και να βάλεις κραγιόν.
μην έρθεις πάλι έτσι
κατάλαβες;
Έτσι μπράβο.
Μαθαίνεις γρήγορα.
Άχρηστη.