Και είναι οι δρόμοι που κάποτε μοιάζανε τρομακτικοί να περπατήσεις
μέσα στο βράδυ,
μα τώρα μοιάζουν οικείοι
σε σκηνικό χλωμό.
Και είναι οι διαδρομές που έκανες
πάνω - κάτω
πάνω - κάτω
Οι ανηφόρες που μισούσες , και στην πορεία λάτρεψες
Οι ιστορίες που μόνη με το μυαλό σου έφτιαξες αλλά δεν έγιναν ποτέ.
Και είναι και αυτές που απρόσμενα σου χτύπησαν την πόρτα!
Είναι άσπρες, μαύρες, γκρίζες μα και χρωματιστές ,
οι μέρες που περάσαν.
Πόσους ανθρώπους άφησες εύκολα να μπουν και να βγουν απ' την ζωή σου
και πόσοι έχουν φύγει μα ακόμα ένα κομμάτι κρυφά κάπου μέσα σου χτυπά-
Και αυτός ο ρομαντισμός σου ρε γαμώτο!
να πιστεύεις πως οι κύκλοι τελειώνουν αβίαστα
και ας έχεις βγει λάθος χίλιες φορές.
Είναι το ΝΑΙ στα ξίδια
και ΌΧΙ στα ναρκωτικά!
ή το αντίθετο
-ή και τα δυο ταυτόχρονα-
Είναι τα τραγούδια που έμαθες να τραγουδάς
μα και τα άλλα που στα τραγούδησαν.
Είναι συγνώμες που χάθηκαν
αγάπες που έσβησαν
Είναι Θανάσης και Μεταξά
είναι ούζα
και σφηνάκια
ντούψι ντούψι και παραλίες
Πράγματα που προσδιορίζουν φιλίες.
Καλοκαίρια κόκκαλα και πάρτυ
και χειμώνες με κρύο και κρασί.
Είναι πολλά!
Αλλά δεν είναι.
Ένα μικρό κεφάλαιο
μιας μεγαλύτερης ζωής.
Έφτιαξες χαρακτήρα και φεύγεις
Σημασία έχει να προχωράς!
Να 'χεις μια κρυψώνα μέσα σου
να φυλάς τις στιγμές σου καλά.
Και όταν με γκρίζα μαλλιά
σε κάποια κουνιστή καρέκλα
θα κοιτάς την φωτιά από το τζάκι
να παίζει με τον αέρα
άνοιξε την κρυψώνα σου και κλάψε!
κλάψε γιατί τα έζησες
και γιατί τα θυμάσαι.
