Δεν είμαι πολύ σίγουρη,
αλλά μάλλον η ανασκόπηση θα 'ναι το καινούργιο μου "thing".
Η ανασκόπηση ήρθε για να μείνει...
Κι ήρθε και σένα η ώρα σου να μας αποχαιρετήσεις.
Και κοίτα να δεις πώς ήρθαν τα πράγματα, και όλοι σε στέλνουν στον διάολο.
Και δεν τους αδικώ.
Δεν είσαι εύκολο εσύ!
Μπήκες γεμάτο ελπίδα.
Μουσικοί δρόμοι απλωμένοι μέχρι τον ορίζοντα.
Νέες εμπειρίες, νέα μονοπάτια, νέοι κόσμοι.
Νέα δουλειά.
Μέχρι εδώ καλά.
Κι ύστερα, χάος.
Ιος λέει. Επικίνδυνος.
Πανδημία λέει. Τρόμος...
Ο χειμώνας έφυγε.
Την μετάβαση δεν την ένιωσε κανείς.
Συνήθισα το σκοτάδι.
Και ο μαγιάτικος ήλιος σκέπαζε ολάκερη την Γη.
Απομόνωση για το καλό μας.
Για να γίνουν τα αναγκαία.
Να βγει ανώδυνα ο χειμώνας -που τόσο μακριά φαντάζει κι όμως έρχεται-
Ποδηλατάδες μετά την δουλειά, κι αναζητήσεις όλη μέρα.
Μέσα κι έξω.
Έξω, αλλά μόνοι.
Και μετά που καλοκαίριασε, κάπως αναπτερωθηκε το ηθικό.
Κι ήρθε ο Σεπτέμβρης με burn out και σκατίλα.
Γιατί -Fuck you- γι' αυτό.
Και ξανά μάσκα ή απομόνωση.
*Εδώ να προστεθεί και όλη η πολιτική διαχείρισης της κρίσης σε τούτη τη ριμάδα χώρα.
* Κι εδώ να προστεθεί και η λίστα. Των Σκανδάλων. Που ξωμείναμε από τίτλους.
*Κι ίσως εδώ να προστεθεί και απαγόρευση. Κινήσεων. Ενστάσεων. Αντιδράσεων.
*Και εδώ να προστεθεί η αμφιβολία μου
για την σύντομη διάρκεια αυτής, της λίστας με τους αστερίσκους
Και τώρα φεύγεις και όλοι σε στέλνουν στον διάολο.
Μην τους λογιάζεις. Νομίζουν οι καψεροί πως η χρονολογία παίζει ρόλο.
Θυμάμαι πέρσι τέτοια εποχή.
Πόσο γεμάτη ένιωθα, και πόσο γαλήνια.
Και φέτος.
Σκατά. Απάθεια. Τι ωραία!
Μα ξέρω πως κι αφού ο χρόνος αλλάξει,
όλα ίδια θα συνεχίσουν να ναι.
Ποτέ δεν έφταιξες εσύ, σαν αριθμός.
Πανδημία, Κλιματική Αλλαγή, Καπιταλισμός.
Έχουμε μεγάλη γκάμα.
Και ξέρουμε περισσότερα.
Δεν καταλήγει κάπου όλο αυτό.
Μην έχεις τέτοιες απαιτήσεις.
Σκέψεις είπαμε.
Η χρονιά κλείνει μίζερα, που λες.
Αλλά δεν πειράζει.
Εδώ είμαστε να τα γυρίσουμε τούμπα.
Όπως θέλουμε. όπως μπορούμε.
Βήμα βήμα δεν χρειάζεται βιασύνη.
Κουβαλάμε τα όνειρα και τα νεφρά μας, στην πλάτη
και χαμογελάμε μπροστά στην πανδημία.
Και δεν ξεχνάμε να θυμόμαστε που και που
πως και εμείς ,
άνθρωποι είμαστε
