πόσες φορές ένιωσα μικρή;
πόσες φορές ένιωσα ότι η λύση είναι τόσο ξεκάθαρη και τόσο απλή,
μα παράλληλα πολύπλοκη και χρονοβόρα.
πόσες φορές είπα στον εαυτό μου,
παράτα τα.
δεν έχει νόημα.
Μα είναι κάποιες μικρές χαρές,
τόσες δα,
που με μαγεύουν κάποιες μικρές στιγμές,
τόσες δα,
που ξεχνιέμαι.
και όσο βυθιζομαι σιγά σιγά σε αυτές,
τα λόγια εκείνης μου έρχονται στο μυαλό,
και αναθαρρεύω.
Θα τον αλλάξουμε τον κόσμο παρ όλα αυτά, Μαρία.
κάθε φορά που σκέφτομαι αυτες τις λέξεις,
ξεχνάω το όνομά μου.
Και ειμαι για κάποιες μικρές στιγμές,
τόσες δα,
η Μαρία στην οποία αναφέρεται.
Και είναι πολύ μικρές χαρές,
τόσες δα,
που συσσωρεύονται.
Και μια μέρα,
θα σου πω εγώ,
μπας και βγάλει νόημα το ρημαδι,
μια μέρα,
θα ναι αλλιώς τα πράγματα.
καλώς ή κακώς.
μικρή σημασία,
τόση δα,
έχει το πότε.
Το θέμα είναι τώρα.
Τώρα που κάθομαι στον καναπέ,
και πάλι νιώθω τη ματαίωση.
των πάντων.
Κατερίνα,
πού είσαι;
Μια μικρή λέξη,
τόση δα,
μπορεί να αλλάξει μια ζωή.
Τόσο μεγάλη και παράλληλα τόσο μικρή.
