2019

Καθώς ετοιμάζεσαι να φύγεις,
πριν κλείσεις την πόρτα πίσω σου,
στάσου δύο λεπτά!
Θέλω να σου πω δυο λόγια.
Θυμάσαι που μπήκες και μύριζε τζίντζερμπρεντ το σύμπαν?
Κρύα χέρια και ζεστά σώματα.
Νέα μέρη που ερωτεύτηκα μέσα σε δυο στιγμές.
Βόλτες στο κρύο και τσιγάρο στα δυο για οικονομία.
Και μετά πτώση.
Στην πραγματικότητα.
Είπα πως δεν θα πέσω. Πως είναι καιρός για καινούργια όνειρα.
Και έτσι φέρθηκα.
Ανάλογα.
Πάλι στην αφετηρία.
Σάλπιγγες έναρξης και τρέχουμε.
Μάθημα, ωδείο και πρόβα.
Και όλα κυλούσαν αναπάντεχα όμορφα.
Ελευθερώνεσαι όταν αποδέχεσαι αυτό που είσαι.
Διαστήματα σκάλες και ακόρντα.
Αυτοσχεδιασμός και πτήσεις πάνω από πόλεις που χεις δει στο σινεμά.
Ήχοι μιας άλλης εποχής που δεν έζησες.
Αλλά αγάπησες.
Και μετά αφραγκία και βούλιαγμα.
Μα πέρασε κι αυτό.
Άνθρωποι από παλιά ριζωμένοι στη ζωή σου έφυγαν.
Άλλοι για προορισμούς μακρινούς, άλλοι για κοντινούς, άλλοι για ουράνιους.
Άλλοι φύγαν και γύρισαν.
Άλλοι ήρθαν για να μείνουν και άλλοι που ακόμα είναι μετέωροι.
Θα δείξει.
Και τώρα που σαι τόσο κοντά στην πόρτα,
τώρα μου έδωσες το δώρο που νόμιζα πως μου χρωστούσες,
Τώρα το όνειρο σιγά σιγά παίρνει μορφή.
Ύλη.
Και μένω να σε κοιτώ με χαρά και λύπη,
γιατί σ αγάπησα και σε μίσησα,
κι ας μην έφταιγες εσύ πουθενά.
Έσπειρα και θέρισα,
και ήταν απλά σύμπτωση να σαι εσύ εκεί.
και μια καλή δικαιολογία να ριχτεί κάπου το φταίξιμο για τα κακά.
Σ ευχαριστώ όμως για όλα.
Άσχημα όμορφα μαζεμένα σε μια χούφτα που τώρα θα σκορπίσω με ένα φύσημα,
σαν αστερόσκονη στον ουρανό.
Όπως έκανα παλιά.
Κλείσε την πόρτα πίσω σου, έρχεται το αύριο να με απαγάγει.
Γλυκόπικρο αντίο.
Για κατακλείδα κράτησα υγεία και αγάπη.
Αν τα χει αυτά ο άνθρωπος,
βρίσκει τα πάντα μετά.
Φτιάχνει ο,τι του λείπει.
Σε ευχαριστώ.